Motivatie van de jury bij de Shortlist van de ECI Literatuurprijs 2017
Huub Beurskens, Eindeloos eiland
Het huis wordt alsmaar leger: de ene na de andere buurman vertrekt of sterft. Blijven achter: hun verhalen én een hond. De verhalen, door Huub Beurskens estafettegewijs aangereikt, zijn alle even buitengewoon. Ze gaan over mannen alleen. De een wordt verliefd op een pornoactrice, de ander kiest voor liefde zonder seks, een derde ontsnapt aan de dood door een pasfoto van een vreemde, een vierde wordt wakker in een menigte van passanten die vragen: ‘Herkent u mij?’. Ook de hond is ongewoon: hij overleeft de mensen en is een voorbeeld van ongebondenheid. In dit bijzondere boek zuigt Beurskens de lezer mee in een droom die een alternatieve, vreemd nabije wereld toont. Voorwaar, een bijzonder boek.
Koen Peeters, De mensengenezer
De onderwereld van het Groote Oorlogsfront in de Westhoek, het plattelandsleven van zwijgzame boeren, de leer van jezuïeten, de theorieën van antropologen, Freud en Lacan, en de rituelen van de Yaka in Congo: dat alles is in één mens verenigd. Remi groeit op, hoort een stem en volgt deze in de grensgebieden van lichaam en geest. Jaren later doet zijn oud-student, Koen Peeters, de hele fysieke en mentale reis nog eens over in dit wonderbaarlijk boek. Onnadrukkelijk en zonder enige zweem van zweverigheid ontvouwt hij een even helder als onweerstaanbaar onderzoek naar geesten en daimonen en hoe die leiden en verbinden en gek maken. Aan het slot ben je volstrekt overtuigd, maar dan begint het pas.
Daniël Rovers, De waren
Niks gevaarlijker dan schrijven over de liefde, maar Daniël Rovers neemt het risico en overleeft met glans. Wie is de ware, hoe behoud je deze en moet liefde wel levenslang zijn? Bij het twintigjarig jubileum van hun vriendschap denken drie bijna-veertigers vooral terug aan hun voorbije liefdes. In korte, precieze en nimmer clichématige verhalen schetst Rovers telkens de tragiek van de zoektocht naar de romantische liefde. Subtiel verwijst hij naar grote literaire voorbeelden, maar veel duidelijker spreekt hij eenieder aan die zocht en teleurgesteld werd. Hij schetst een generatie én een stad: Nijmegen. Bovenal stelt hij de vraag: is de romantische liefde of de vriendschap het ware?
Marijke Schermer, Noodweer
Wie wil je zijn? Wat vertel je en wat verzwijg je? Toen Emilia en Bruch elkaar net leerden kennen – de tijd, zeg maar, van de prille hofmakerij – werd zij verkracht door een indringer. Omdat ze zeker niet tot slachtoffer wilde worden gereduceerd, vertelde ze het hem niet. Ook niet toen ze trouwden, kinderen kregen en hun intrek namen in een buitendijks huis. Nu brengt een schijnbaar banaal voorval haar aan het wankelen. Terwijl het leven zich opdringt en het water stijgt, twijfelt ze over een bekentenis. In een actuele en universele roman excelleert Marijke Schermer met geladen scènes, treffende dialogen en een benauwende spanning die tot de waarheid dwingt maar waarin alles nog verloren kan raken.
Peter Terrin, Yucca
Het verleden loslaten. Een tweede kans krijgen en die ook pakken, op gevoel en zonder terughoudendheid, voor die uitdaging staan Viktor en Renée, de twee hoofdpersonages in Peter Terrins Yucca. Hij is een net uit de gevangenis vrijgekomen man, zij een jonge succesvolle kunstenares die op vierjarige leeftijd een herseninfarct kreeg. Spelen ook een rol van betekenis: Renées opa die jacht maakt op de Bende van Nijvel en een enge clown. In heldere zinnen vol betekenis, met krachtige beelden en in beklijvende scènes roept Terrin een universum op waarin het mysterie onder ons is en de dreiging van religieus terrorisme groeit. De wereld is duister maar vrij om te betreden. Spijt krijgt de lezer geenszins.
Annelies Verbeke, Halleluja
Lof voor Annelies Verbeke voor Halleluja: vijftien even delicaat bijeengebonden als wellustig uitgewerkte verhalen over het verlangen naar een (nieuw) begin en de (onvervulbare) zucht naar een catharsis. Of er nu een geboorte dan wel een dood centraal staat, een nieuwe baan dan wel een metamorfose, een immigratie dan wel een initiatie, Verbeke weet telkens weer de absurditeit en de tragiek van het bestaan even briljant te vatten en even meesterlijk vorm te geven. Met grote precisie en een onfeilbaar oog voor het passende register, met mededogen en (bijwijlen wrange) humor roept zij in kort bestek heler mensenlevens op met personages om nooit meer te vergeten.